mya: 18. Kirgizja i spokojna jazda

Dzień 18, 10.07

Opuszczamy nasz wspaniały pokój i jazda dalej, w kierunku z Kazachstanem. Generalnie nic się nie dzieje. Wpadamy do Osh na bazar. Chłopaki idą się rozejrzeć, a ja koczuję przy maszynach. Nie trzeba było długo czekać, a zebrał się niemały tłum przy motkach. Pytania te same co zwykle. A ja kręcę kamerą i walę foty, bo życie bazarowe jest zawsze pełne kolorów i energii. Na odcinku 20m, gdzie jestem jest przekrój wszystkiego, co może być potrzebne człowiekowi do przeżycia: owoce i warzywa, kolorowe i świeże, mięsa w różnych postaciach i pani odganiająca muchy specjalną witką, jakieś ciuszki z Chin, dwie babcie sprzedające lepioszkę itd.itd. Dużo tego. Do mnie, co jakiś czas ktoś podchodzi i wciska w ręce śliwki, jabłka. Nie wiem, co mam z tym robić. Tyle tego.

fot. Rafał Mysiorek

Z Osh jedziemy dalej. Nudy. A tyle się nasłuchałem o krajobrazach w Kirgistanie. Na razie nic specjalnego się nie dzieje.

W końcu dojechaliśmy do Tash-Kumyr i tu już było lepiej. Wjeżdżamy w góry i zaczynają się winkle i fajne górskie klimaty. W pewnym momencie pojawia się jezioro Toktogul i jest super. Jazda przypomina mi trochę trasę w Chorwacji od Dubrownika wzdłuż Adriatyku. Fajne wydoki i szybka jazda w winklach dobrym asfaltem. Niestety zbierają się gęste chmury i zaczynają walić błyskawice. Szukamy znowu jakiejś ''gostinicy''. Miejscowi wskazali nam jakiś obiekt, który do złudzenia przypominał ten z Gulcha. Jednak była pewna różnica. Na schodach, przed wejściem leżał sobie gość. Nawalony do nieprzytomności. Nie ma mowy. Powtórki nie będzie!

Znaleźliśmy w końcu coś przyzwoitego. Na kolację była ryba zwana ''Farel''. Całkiem niezła. I to by było na tyle.

Przejechane 480 km

Gulcha - Toktogul